ครูนิออน-คนยืน
บันทึกจากความคิดถึงบ้านบนดอย 🙂 บ้านบนดอยให้ความรู้สึกปลอดภัยและอุ่นใจอย่างน่าแปลก ทั้งที่บ้านไม่มีรั้ว ไม่มีลูกกรง ไม่ต้องปิดหน้าต่างนอน ไม่ได้คิดว่าวันนี้จะไปกินอะไรดี คิดแค่ว่าวันนี้เหลืออะไรให้ทำกินได้บ้าง ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไม่มีเตาแก๊ส ไม่มีทีวี ไม่มีพัดลม แต่พวกเราก็อยู่ได้สบายมาก ความจริงแล้วเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทางลำบากขนาดนี้ชาวบ้านเค้ามาอยู่กันได้ยังไง ? แต่เมื่อมีทุกอย่างรวมกันพวกเรากลับมีความสุขกันอย่างน่าแปลก
21-24 ต.ค. 2559 มาคนเดียวพร้อมกับนัดเพื่อนเก่าหนึ่งคนที่เชียงใหม่ เพื่อมารวมกับชาวค่ายอีกนับสิบ กับการมาเป็นครูอาสาที่บ้านห้วยแห้ง ต.สบโขง อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ หมู่บ้านเล็กๆ 17 หลังคาเรือน นักเรียน 25 คน อนุบาล-ม.6
#21 ต.ค.เมื่อรถออกจาก อ.อมก๋อย เพื่อที่จะเข้าไปในหมู่บ้านนี้ เป็นระยะทาง 50 km ดูไม่ไกล แต่ตลอดเส้นทางต้องขับลัดเลาะภูเขาเข้าไป ใช้เวลาราวเกือบ 3 ชั่วโมง แต่ตลอดเส้นทางไม่รู้สึกกลัวอะไรเลย กลับรู้สึกสนุกและตื่นเต้นกับวิวข้างทางซึ่งสวยงามมากและอากาศดี อีก 6 km ก่อถึงโรงเรียนก็มีฝนตกลงมา พวกเราที่อยู่ข้างหลังเลยถูกคลุมด้วยถุงพลาสติกขนาดใหญ่ ประหนึ่งว่าอยู่ในโรงเพาะชำ
Hello from the other side :: Volunteer at Bann Mae Hong Mai อัลบั้มภาพเล่าเรื่อง โดยครูฝ้าย
ความฝันตั้งแต่สมัยปีหนึ่ง อยากมาต้องได้มา พอมาแล้วถึงได้รู้ว่า พวกเราเรานี่อยู่กันโคตรรรสบาย สบายกว่าเด็กๆเยอะมาก เราเห็นน้องหลายๆคนมีศักยภาพและขวนขวาย แต่กลับไม่มีโอกาสได้มาเรียนหนังสือแบบเราๆแล้วน่าเศร้าใจ ทริปนี้เป็นทริปที่เกินขีดจำกัดความอดทนของเราไปมาก มันเกินกว่าคำว่าลำบาก ต้องมีใจมาอย่างเดียวเท่านั้น เสียดายแค่4วันยังไม่พอได้ทำอะไร ถ้ามีโอกาสจะกลับมาอีกเนอะ (แต่คงอีกนาน555555) ดูภาพและเรื่องราวภาพทั้งหมด กระทู้รีวิวที่ Pantip.com #บันทึกครูอาสา #แม่ฮองใหม่ #แม่ฮองกลาง