จากปากคำอาสาอดีตนักศึกษารามคำแหง “แม่ฮอง…โหด” เป็นคำพูดของคุณเปิ้ล และเพื่อน ๆ ทีมคณะอาสาที่เข้ามาเมื่อวันที่ ๒๖ พ.ย. ๒๕๕๓ และได้กลับออกจากหมู่บ้านเมื่อ ๒๙ พ.ย. ๕๓ ระยะเวลา ๔ วัน ๓ คืน ของอาสาคณะนี้
การเดินทาง ๕๐ กิโลเมตรแรก สามารถพบได้ทั่วไปในประเทศไทย ๑๒ กิโลเมตรหลัง พบได้เฉพาะภูมิประเทศที่เป็นภูเขาสูง เป็นภูเขาดินเหนียว จุดที่มีน้ำขังในฤดูฝน จะทำให้ถนนเละ ส่วนจุดที่เป็นเนินเมื่อถูกน้ำฝนเข้าไปจะทำให้ถนนลื่นสุด ๆ ขับรถมอเตอร์ไซด์ขึ้นดอย ครูดอยจึงต้องคอยเตือนตนเองตลอดเวลา ว่าห้ามแตะเบรค มิฉะนั้นมีสิทธิ์ล้มแบบไม่รู้ตัว
๘ กิโลเมตรสุดท้าย จากบ้านห้วยบงเข้าไปบ้านแม่เกิบ บ้านแม่ฮองกลาง เป็น ๘ กิโลเมตรที่สร้างความประหวั่นพรั่นพรึง ให้กับคณะอาสาคณะนี้พอสมควร เนื่องจากพื้นที่แบบนี้มีเฉพาะที่ กลุ่มบ้านแม่ฮองเท่านั้น
เมื่อย่างเข้าฤดูหนาว น้ำระเหยดินแห้ง การเดินทางก็สะดวกขึ้นมามากพอสมควร จากปกติที่เดินทาง ๔-๕ ชั่วโมง ก็ใช้เวลาเพียงแค่ ๓-๔ ชั่วโมง
ค่ายนี้ถึงแม้จะมีผู้ร่วมทีมแค่ ๕ คน แต่เป็นค่ายที่สร้างความประทับใจ ให้กับเด็ก ๆ และอาสาก็ประทับใจชุมชน ทราบจากคณะอาสาอดีตนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงว่า คณะนี้ไปทำค่ายมาตลอด ๖ ปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นเชียงราย แม่ฮ่องสอน ตาก เชียงใหม่ ประทับใจในความโหดของเส้นทางที่นี่ จะไม่ให้ประทับใจได้อย่างไร ไปมา ๖ ค่าย คุณเปิ้ลและทีมงานอาสา บอกว่าโหดที่สุดเท่าที่เคยจัดค่ายมา
โหดอย่างไรเหรอครับ
ขนาดที่ ทหารพรานมาประจำที่หมู่บ้านใกล้เคียง บอกว่าไม่เคยเห็นเส้นทางที่ไหนโหดแบบนี้ในประเทศไทย
ขนาดที่ คนที่เคยออกค่ายสร้างโรงเรียน มา ๖ ครั้ง อย่างคณะคุณเปิ้ลยังบอกว่าโหดที่สุดเท่าที่เคยทำค่ายมา
ขนาดที่ ผอ.กศน.อมก๋อย มารับราชการ ๓ ปีกว่าแล้วยังไม่เคยขึ้นไปนิเทศถึงบ้านแม่ฮองกลาง